به گزارش مثبت خودرو ، هیات عالی واگذاری دولت را مکلف کرده است که باقی مانده سهام خود در 2 خودرو ساز بزرگ را واگذارکند. به بیان ساده تر حرکت به سمت خصوصی سازی جدی تر شده است.دراین میان غیر از مشتریان داخلی ، چینی ها نیز از خواستگاران پر و پا قرص این 2 […]
به گزارش مثبت خودرو ، هیات عالی واگذاری دولت را مکلف کرده است که باقی مانده سهام خود در 2 خودرو ساز بزرگ را واگذارکند. به بیان ساده تر حرکت به سمت خصوصی سازی جدی تر شده است.دراین میان غیر از مشتریان داخلی ، چینی ها نیز از خواستگاران پر و پا قرص این 2 خودروساز به شمارمی آیند،اما آیا چینی ها مشتریان مناسبی برای سایپا و ایران خودرو هستند؟
هر وقت که اسم واگذاری سهام 2 خودروساز دولتی به میان می آید بلافاصله گمانه زنی ها در خصوص مشتریان آنها نیز بیشتر و نام های زیادی مطرح می شود.
با این حال از سال های قبل برخی از خودروسازان بخش خصوصی و بخشی از زنیجره تامین از خواستگاران این 2 خودروساز به شمار می آیند. دراین میان اما چینی ها نیز دوست دارند که به هر طریقی مالکیت این 2 شرکت را در اختیار داشته باشند.
به باور برخی با توجه به نوع رابطه میان ایران وچین و شرایطی که تحریم ها به کشور تحمیل کرده است ، بعید نیست که این آنها برای خرید سهام این 2 خودروساز دست بالا را داشته باشند. اما چینی ها مشتریان مناسبی برای سایپا و ایران خودرو هستند؟ آیا ، واگذاری مدیریت و اختیار دومین صنعت بزرگ ایران بعد از نفت به چینی ها ، منطقی است؟ این واگذاری اقتصاد و صنعت ایران را ممکن است با چه معظلات و چالش هایی همراه کند.
وابستگی اقتصادی و صنعتی
یکی از بزرگترین تهدیدات، وابستگی بیش از حد به چین در صنعت خودروسازی است. در صورتی که ایران کنترل کامل بر صنعت خودروسازی خود را از دست بدهد و این صنعت تحت مالکیت و مدیریت شرکتهای چینی قرار گیرد، ایران ممکن است در زمینههایی مانند نوآوریهای فنی، توسعه تکنولوژی و همچنین تامین قطعات و مواد اولیه به چین وابسته شود. این وابستگی میتواند ایران را در برابر فشارهای اقتصادی، تحریمها یا تغییرات ناگهانی سیاستهای چین آسیبپذیر کند.
تسلط بر بازار داخلی
چین به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان خودرو در جهان میتواند با نفوذ گستردهای بر بازار داخلی ایران داشته باشد. این امر میتواند موجب کاهش رقابت در بازار و احتمالاً افزایش قیمتها و کاهش کیفیت محصولات داخلی شود. همچنین، ممکن است شرکتهای خودروساز داخلی که تحت مدیریت یا مشارکت چینیها قرار میگیرند، توان رقابت با سایر کشورها یا شرکتهای غیرچینی را از دست بدهند.
نفوذ سیاسی
وقتی که صنعت خودروسازی به چین واگذار میشود، ممکن است چین از این صنعت به عنوان یک ابزار نفوذ سیاسی در ایران استفاده کند. این نفوذ میتواند بر تصمیمات سیاسی ایران تأثیر بگذارد و به نفع سیاستهای چین تغییراتی در سیاست داخلی و خارجی ایران ایجاد کند.
تهدیدات امنیتی
در صورت واگذاری این صنایع به چین، نگرانیهایی در خصوص امنیت اطلاعات و دادهها نیز وجود دارد. شرکتهای چینی ممکن است به راحتی به دادههای حساس یا اطلاعاتی در مورد زیرساختهای حیاتی ایران دسترسی پیدا کنند که میتواند به تهدیدات امنیتی در آینده منجر شود. به خصوص در زمینه خودروهای خودران یا هوشمند، دادههای مربوط به مسیرها، تحرکات و حتی اطلاعات فردی میتواند به ابزاری برای جاسوسی تبدیل شود.
آسیب به خودکفایی و صنعت بومی
یکی از مهمترین تهدیدات در این زمینه، آسیب به خودکفایی و استقلال صنعتی ایران است. اگر چین بر صنعت خودروسازی ایران تسلط یابد، ممکن است ایران توانایی ساخت خودروهای بومی و ارتقای فناوریهای داخلی را از دست بدهد. این امر میتواند بر اشتغال، تولید ملی و رشد صنعت داخلی تأثیر منفی بگذارد.
پاسخ به تحریمها
چین ممکن است در صورت تحریمهای جهانی یا فشارهای بینالمللی، به دلیل روابط نزدیکتری که با ایران دارد، از تحریمهای خودرو به نوعی حمایت کند. این میتواند باعث ایجاد چالشهایی در رابطه با هماهنگی با جامعه جهانی و حفظ ارتباطات تجاری و سیاسی باشد.
نظر شما چیست؟