دولت برای جلوگیری از قاچاق و کنترل مصرف و برطرف کردن ناترازی عرضه و تقاضا ، تصمیم به تغییر نرخ سوخت گرفته است. با این این پرسش بدون جواب مانده است که افزایش قیمت بنزین درمان یا شروع بحران است؟
به گزارش مثبت خودرو، تشدید آلودگی ، افزایش مصرف بنزین ، نیاز به تامین کسری از طریق واردات و تحمیل هزینه های گزاف برای آن ، دولت را بر آن داشته است تا نرخ سومی برای سوخت تعیین کند . ولی این موضوع با این پرسش همراه شده که آیا تصمیم جدید می تواند به نتیجه دلخواه برسد یا همانند گذشته تغییر قیمت بنزین معیشت مردم را هدف قرار خواهد داد؟
این مسأله یعنی افزایش قیمت بنزین را بار دیگر در مرکز مناقشات اقتصادی و اجتماعی قرار داده است. دولت از ضرورت اصلاح قیمت انرژی سخن می‌گوید، اما جامعه تجربه‌های پرهزینه‌ای از شوک‌های ناگهانی دارد؛ شوک‌هایی که غالباً بدون زیرساخت مناسب، بدون اقناع عمومی و بدون سازوکارهای حمایتی اجرا شده‌اند. بررسی روندهای گذشته و شرایط کنونی نشان می‌دهد گرانی بی‌برنامه بنزین نه اصلاح است و نه راه‌حل؛ بلکه به‌احتمال زیاد به تشدید بحران می‌انجامد.
در سال‌های ۱۳۸۹، ۱۳۹۴ و به‌ویژه ۱۳۹۸ افزایش قیمت بنزین باعث شوک تورمی قابل‌توجه شد. حتی اگر سهم مستقیم بنزین در تورم محدود باشد، اثرات غیرمستقیم آن بر قیمت کالاها و خدمات ـ از کرایه تاکسی تا مواد غذایی ـ سریع و گسترده است.
بازار ایران به شدت حساس به اخبار بنزین است؛ صرف انتشار شایعه نیز کافی است تا موج افزایش قیمت آغاز شود.
در این میان بررسی تجربه سایر کشور ها نشان می دهد افزایش قیمت در جایی موفق بوده که حمل‌ونقل عمومی قوی داشته‌اندو درآمدهای حاصل را به‌طور مشخص به دهک‌های پایین بازگردانده‌اند.
در ایران اما ناوگان حمل و نقل عمومی با کمبود بودجه و فرسودگی مواجه است، خودروهای برقی و هیبرید آنچنان در دسترس نیستند و بنزین همچنان کالایی جایگزین‌ناپذیر برای بسیاری از خانوارهاست.
در چنین ساختاری، افزایش قیمت اگر نتواند گروه های هدف را پوشش دهد، تنها فشار معیشتی را عمیق‌تر می‌کند.
نظر شما چیست؟